کد مطلب:152128 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:283
جنازه هایی که بالا سر حضرت امام حسین دفن شده بودند
عالم بزرگوار، حاج میرزا حسین نوری قدس سره نقل نموده اند كه استاد ما علامه ی بزرگوار، شیخ عبدالحسین تهرانی قدس سره برای توسعه ی سمت غربی صحن مطهر حضرت سید الشهداء علیه السلام خانه هایی خرید و جزء صحن شریف قرار داد و قریب شصت سرداب برای دفن اموات، در همان قسمت قرار داد و روی آنها طاق زدند و مردم مردگان خود را در آن سردابها دفن كردند.
چون مدتی گذشت، دانسته شد كه طاق روی سردابها، در اثر كثرت عبور مردم، توان تحمل را ندارد و ممكن است فرو ریزد و سبب زحمت و هلاكت مردم شود.
لذا شیخ عبدالحسین تهرانی امر فرمود كه طاق سردابها را بردارند و از نو با استحكام بیشتری بنا كنند. چون جماعت بسیاری در سردابها دفن شده بودند، ایشان امر فرمود كه یك سرداب را خراب كنند و بنا نمایند و سپس سرداب دیگر را خراب كنند و هر سردابی را خراب می كردند یك نفر پایین می رفت و خاك بر جسد مرده ها می ریخت به مقداری كه كشف نشود و هتك حرمت اموات نگردد.
پس مشغول تخریب وتعمیر شدند، تا اینكه به سردابی رسیدند كه مقابل ضریح مقدس بود. چون برای پوشانیدن جسدها پایین رفتند، دیدند تمام جسدهایی كه در
این قسمت هست، سرهایشان كه در جهت غرب بوده است، به جای پایشان كه رو به قبر شریف بوده، قرار گرفته است و پایشان به سمت غرب است!
مردم با خبر شدند و جماعت بی شمار می آمدند و این منظره ی عجیب را مشاهده می كردند. آن جسدهایی كه در این قسمت بوده و منقلب گردیده است، سه جسد بود كه یكی از آنها جسد آقا میرزا اسماعیل اصفهانی نقاش بود كه او در صحن مقدس مشغول نقاشی بوده است.
پسرش وقتی كه منظره ی جسد پدر را می بیند، گواهی می دهد كه من هنگام دفن پدرم حاضر بودم وبدن پدرم را كه دفن می كردند، پاهایش رو به ضریح مقدس بود والحال می بینم كه سرش رو به ضریح است! و مردم دانستند كه این تغییر وضع جسد چند مرده، تأدیبی از طرف خداوند برای بندگان است تا راه ادب و طریقه ی معاشرت با ائمه علیهم السلام را بشناسند [1] .
چون مدتی گذشت، دانسته شد كه طاق روی سردابها، در اثر كثرت عبور مردم، توان تحمل را ندارد و ممكن است فرو ریزد و سبب زحمت و هلاكت مردم شود.
لذا شیخ عبدالحسین تهرانی امر فرمود كه طاق سردابها را بردارند و از نو با استحكام بیشتری بنا كنند. چون جماعت بسیاری در سردابها دفن شده بودند، ایشان امر فرمود كه یك سرداب را خراب كنند و بنا نمایند و سپس سرداب دیگر را خراب كنند و هر سردابی را خراب می كردند یك نفر پایین می رفت و خاك بر جسد مرده ها می ریخت به مقداری كه كشف نشود و هتك حرمت اموات نگردد.
پس مشغول تخریب وتعمیر شدند، تا اینكه به سردابی رسیدند كه مقابل ضریح مقدس بود. چون برای پوشانیدن جسدها پایین رفتند، دیدند تمام جسدهایی كه در
این قسمت هست، سرهایشان كه در جهت غرب بوده است، به جای پایشان كه رو به قبر شریف بوده، قرار گرفته است و پایشان به سمت غرب است!
مردم با خبر شدند و جماعت بی شمار می آمدند و این منظره ی عجیب را مشاهده می كردند. آن جسدهایی كه در این قسمت بوده و منقلب گردیده است، سه جسد بود كه یكی از آنها جسد آقا میرزا اسماعیل اصفهانی نقاش بود كه او در صحن مقدس مشغول نقاشی بوده است.
پسرش وقتی كه منظره ی جسد پدر را می بیند، گواهی می دهد كه من هنگام دفن پدرم حاضر بودم وبدن پدرم را كه دفن می كردند، پاهایش رو به ضریح مقدس بود والحال می بینم كه سرش رو به ضریح است! و مردم دانستند كه این تغییر وضع جسد چند مرده، تأدیبی از طرف خداوند برای بندگان است تا راه ادب و طریقه ی معاشرت با ائمه علیهم السلام را بشناسند [1] .
[1] ترجمه ي دار السلام نوري ج 2، ص 163 - داستانهاي شگفت ص 428 - خاك بهشت ص 129- كرامات الحسنينه ج 1، ص 130.